Magura Łomniańska i Karpaty Wschodnie z Łomnicy. Gorgany 270 + (MOST WANTED)
Dziś na głównej długo wyczekiwane obserwacje redaktora Michała, które wykonał podczas swoich pobytów na Łomnickim Szczycie w dniach 11.03. 2022 i 9.02.2023. Zapraszamy do relacji.
Na początek kulminacja Gór Sanocko – Turczańskich – Magura Łomniańska
Następnie wkraczamy już w pasmo połonin….
Bardziej w kierunku południowym wchodzimy już w pasmo Pikuja (207 km), Połoniny Równej i Borżawy.
A teraz czas na najdalsze strzały. Po analizie zdjęć z 11.03.2022 okazało się, że udało się zarejestrować szczyt Strimby w Gorganach, który pokazuje się przy współczynniku refrakcji rzędu 0,2.
Najpierw część Połoniny Krasnej:
Oraz nieśmiało wystająca zza horyzontu Strimba, której szukamy w azymucie Simonki:
Zachęcamy również do oglądnięcia panoramy Karpat Wschodnich po wschodzie Słońca:
Symulacja uwzględniająca współczynnik refrakcji 0,2:
Zasięg obserwacji:
Zdjęcie przedstawia: Strimba (Gorgany), Połonina Krasna, Borżawa, Połonina Równa, Bieszczady, Góry Sanocko – Turczańskie
Zdjęcie wykonane z: Łomnica
Odległość: Strimba 275km, Menczuł 272 km, Stoj 226 km, Pikuj 207 km Magura Łomniańska ~186 km
Zdjęcia wykonano dnia: 2022.03.11 , 2023.02.09
Autor: Michał Skiba
Aparat: Canon 6D Mark2, Canon 77D + Sigma 150-600 S + Canon 400 mm
Nie wiem nawet czy dla mnie osobiście nie jest to TOP zważywszy że s.p. Dziadek nie uwierzyłby gdyby nie zobaczył, niestety nie doczekał się. Michał dzięki i gratulacje.
Jak zaczynaliśmy 15 lat temu, to się mówiło jakiego nieprawdopodobnego farta trzeba, żeby trafić (jeszcze zimą na Słowacji) w takie warunki. Ale tak rok po roku coś tam się przemnożyło tego prawdopodobieństwa 😉
Powiem tak. Od kiedy Radek pokazał Vladease z Tarnicy zacząlem się interesować bliżej warunkami koniecznymi do strzału przez Panonię. Powyższe obserwacje to tak jakby przyłów na karpiowej zasiadce. Dobrze wiecie jaki był cel moich wypraw na Łomnicę nota bene osiągnięty powiedzmy mniej więcej bo pozostało pare rzeczy. Obserwacje moje, Czarnego z Kończystej czy kolegów Słowaków w tym kierunku spowodowały wyciągnięcie prostych dosyć wniosków co musi zadziałać ażeby te strzały były możliwe i jest to uwaga bardzo powtarzalne ale wręcz rzadkie bo na przestrzeni 3 ostatnich lat było 4 takie sytuacje kiedy z Łomnicy mozna zobaczyć cuda. I niestety samo powietrze arktyczne tu niestety nie wystarczy. Nawet w suchym powietrzu na tak dużym obszarze jak Panonia wytworzy się większa bądź mniejsza inwersja ktora wessie każą możliwą wilgoć. Dlatego te wyże tudzież kliny wyżowe muszą sunąć przez Karpaty na zapolu frontu dość szybko ażeby owa warstwa inwersyjna, ktora i tak będzie nie zrobiła się na tyle gęsta ze przysłoni pół świata
Minimum of trajectory to Strymba is 800m, that is sufficient to consider it as an easy observation. Minimum of trajectory Tarnica-Vladeasa is 450m, that is also quite high, over 300m over terrain and it goes this low just around 50km. Unlike these two, trajectory of Lomnicky stit-Vladeasa is going as low as 200m over terrain and it stays there for almost 100km. In all of “your” situations you have strong inversion layer in various heights, sometimes higher and sometimes lower and trying to get it as low as possible. However there are situations where you have clean horizon with no inversion. These are rare, with my experience they happen once in 3-5 years.
Just example of one bad situation – strong superior mirage of all peaks, also 281,6km Strymba: https://ibb.co/5LwZKLp
Piękne miraże z tej Kończystej
Richard, neprovokuj už zasa. Veď im normálne pošli to pozorovanie. Nauč sa byť zhovievavý k ľuďom a hlavne spolupracovať, Svet sa netočí len okolo teba.
Richard: Strimba from Lomnický štít is easy? So, why this “easy” observation has not been reported until now?
Michał: znam już te zdjęcia, ale i tak cieszę się, że wreszcie widzę je tutaj. Ostatnio liczne obserwacje, nawet te nadzwyczajne, niemożliwe bez wsparcia inwersyjnego, popadają w zapomnienie. Aha, wypatrzyłem w opisach jeden drobiazg. Nie Shinský kameň, tylko Sninský kameň. Notabene kolejne miejsce z potencjałem obserwacyjnym na Apuseny.
Są już stamtąd w wydaniu Milana
A czy zostały opublikowane gdzieś, gdzie po kilku dniach nie zaginą, przywalone stertą nowszych danych?
Bo przyznaję, że nie widziałem.
Several reasons, you need to be there before sunrise, you need to be there during average winter inversion with layer in around 800masl. If you are going there with plan of catching Romania, then inversion layer must be far under 800m and you may not get sufficient refraction.
Photos of Vladeasa from Sninsky kamen made by Milan Balisin were published on his facebook page.
Dalibor: Neviem, čím provokujem, dávam poliakom môj pohľad na vec pozorovania cez nekonečné Maďarsko spolu so skúsenosťami, ktoré som nabral. Prečo neukázať jeden nevýznamný azimut jedného z mnoho neúspešných pozorovaní ako príklad, ako to nemá vyzerať keď je cieľom Apuseni. Nie som fanúšikom násilného postprocesu, rád vidím kopce voľným okom. Samozrejme chápem, že keď už tam človek šiel tak by rád ukázal aspoň niečo, ale ľudí mimo komunity to skôr odradí ako by ich to prilákalo. Moje pozorovania poskytnem veľmi rád vtedy, keď sa znovu objaví taký priestor, kde sa bude prihliadať na kvalitu a vzácnosť poskytnutého materiálu a nebudú sa dávať otázniky či bol daný vrchol zachytený alebo nie. Obávam sa, že sa bude čakať dosť dlho, ale stále mám dosť dlhý zoznam toho, čo by som ešte chcel vidieť a prípadne aj odfotiť.
Sky was the limit.
Myslím, že už toho bolo akurát dosť. Je strašná náhoda, že zakaždým keď niečo “dôležitejšie” odfotíš, tak sa zrazu objavia tvoje múdrosti a fotky tu v diskusii, ale nikdy to aj tak svojvoľne neposkytneš, iba čakáš, ako sa ľudia z teba poserú, Táto komunita ľudí ale funguje diametrálne odlišne, ako funguješ ty (egocentricky). Chcú spolupracovať, chcú sa s druhými deliť, chcú zbližovať pozorovateľov v priateľskom duchu, čo je presný opak toho, ako sa správaš ty. Majú svoje pravidlá uverejňovania, ktoré ty svojimi múdrosťami nezmeníš. Namiesto toho si ich opakovane urážal, a nepriamo ako vidím stále máš chuť urážať za fotografie, ktoré možno nemajú úžasnú kvalitu, ale majú aspoň ducha. Ale aspoň sa už podpisuješ svojim menom, a nie ako nejaký niekto z Rumunska. Ešte raz, neprovokuj a začni sa správať ako normálny človek, ktorý má úctu k druhým, ku všetkým. Alebo to rešpektuj, alebo tu aspoň nerob cirkus, zakaždým keď sa ti na to naskytne príležitosť.
Dalibor, fotka ktorú som sem ukázal ako príklad podmienok je stará viac ako rok, neviem prečo by som mal hneď ukazovať niečo ako som ukázal vyššie len aby som sa cítil dôležitejšie. Posrať sa z fotky ktorá ukazuje neúspech? Keby si chcem pohladiť ego, ukázal by som Vladeasu a Bihor, ale nechápem prečo ak sa to netýka článku a situácie, akú popisujem. Urážanie a poukazovanie na nedostatočnú kvalitu sú dve rôzne veci, aj poliaci medzi sebou mali dosť diskusie o tom, čo je ešte preukázateľné a čo nie. Forma poukazánia možno nebola úplne taká, na akú sú ľudia zvyknutí, ale v mojom obore je poukazovanie na chyby dôležité a nikto sa kvôli tomu neuráža ale posúva to všetkých vpred. Ducha fotografie bohužiaľ nedokážem posúdiť. Neviem nič o nejakom podpisovaní, ak si myslíte že dokážem byť na dvoch miestach naraz tak počas danej situácie som bol na východ slnka v Budapešti. Pre Vás je to cirkus, pre mňa zdieľanie skúseností z iného pohľadu. Zdá sa, že sa to nestretlo s pochopením a preto je toto posledný príspevok ktorý sem napíšem.
Krzysiek: My opinion about easy/hard observation was only considering weather allowing it. If you have papers as mountaneer, you still break at least one paragraph (you are not allowed hiking in TANAP during night, only till 1 hour before sunset and 1 hour after sunrise). Also, difficulty to LŠ is I+ thats quite far from needed III (or II during winter), until access to Tatra mountains wont be as Alps, I will be breaking paragraphs. There are areas protected for it’s value and nature and I won’t ever land my foot there (and its forbidden for everyone, even guides).
Difficulty of observations is for sure something to consider, Vladeasa from Tatras is for sure hardest observation in area of middle Europe. but Strymba is definitely easier than Gutai Romania from Tatras. It’s harder than Tatry-Praded, but I would say conditions for Strymba are around 2-3 times per winter season. Not talking about daylight observations, those are another level of difficulty.
Proof of concept and slowly gaining knowledge is very important, but those pixelated photos shouldn’t be published and only shared in community group to discuss where was problem and what weather conditions are needed to get it in better quality. My opinion is that there was not Vladeasa on first try from LŠ. Wondering how many attempts were made for Vladeasa from Tatras, I personally count at 8, Romania was captured 4 times. Naked eye visibility was 2 times.
Richard, alias Andrei, načo sú dobré tieto báchorky a klamstvá? Ešte raz a naposledy to podstatné: diaľkové pozorovania nie sú olympijské hry, a pre nikoho to nie je živobytie. Uvedom si, že pre drvivú väčšinu ľudí je to prachobyčajná pasia, kedy chcú ísť von do prírody, stretnúť sa s priateľmi, Ty si zhadzoval, a naďalej zhadzuješ snaženie týchto ľudí, vysmieval si sa im, a ešte aj nehorázne klameš. Pre teba to vždy bolo najmä naháňanie ega a dokazovanie si svojej nadradenosti. Ak sa niekto v negatívnom zmysle vymyká normálnemu bežnému človeku s touto záľubou, tak si to ty, a rozhodne nie tí ostatní ľudia, na ktorých chyby a nedokonalosti máš neustále potrebu narážať.
Richard. Pierwsze próby nie były publikowane nigdzie poza forami dyskusyjnymi. Natomiast jaki masz problem co do drugich zdjęć. Pokazać ci człowieku pikselozę Gutaiu z Lodowej Kopy to zaraz powyciągam odpowiednie przyklady publikowane u nas i na Słowacji. Doceń to że ludzie się poświęcają i kombinują jak zdobyć upragnione zdjęcie. A jeśli je mają to co stoi na przeszkodzie ażeby to opublikować.
I powiem to jeszcze raz tutaj. Nie było żadnego zdjecia na naszej grupie ktorego byś nie wyśmiał. Nie wiem jakim sprzętem obserwacyjnym dysponujesz ale doceń to że ten sport jest dla wszystkich i niektorych nie stać na super aparaty a chcą się pokazać, podzielić i chwala im za to. To nie jest dziedzina naukowa tylko pasja, ktora ludziom ma sprawiać radość dostarczać pozytywnych emocji a przez takich jak ty i niektórych u nas w Polsce chce sie tym wszystkim rzucić.
Nie doceniliście poświęcenia i pracy Dalibora, ktory flaki sobie wypruwał żeby wasze obserwacje zebrać do kupy, przeanalizować, naprowadzić i opublikować i to było i jest bezpośrednią przyczyną śmierci Na obzore – jednego z najbardziej profesjonalnych serwisów dalekich obserwacji. Wstyd i hańba! A masz obserwacje to teraz sie nimi dziel ale chyba we własnym serwisie tudzież podwórku ktore sobie samodzielnie stworzysz i zdobędziesz społeczność taką jak mają polskie serwisy i strona Na Obzore
AMEN
Richard, I see you prefer English. OK.
1. I agree that there are areas in Tatra that should be protected strictly for their nature value, and there is Lomnický Štít (relatively easy, and with something like a town on the summit), which is protected for purely commercial reasons. On the other hand, the guardians of TANAP wouldn’t care IMHO, catching you off marked paths.
2. Concerning the difficulty of observations – Strimba is less distant than Apuseni, but requires extra refraction to become visible. Buteasa doesn’t – (very) clear air is sufficient. That’s why your attempt to observe Strimba from Končista(?), with nice mirage of Borżawa, has “failed”. BTW, I wouldn’t call it a failure, but rather a partial success :-). And you are right claiming that Vladeasa was not photographed in 2022 – it was hidden behind Tokaj mountain. There was no inversion layer in the air, in that direction, so the refraction was insufficient. Buteasa (pixelated) seems to be there. And these photos were published on astropolis.pl, exactly as you suggest :-).
3. Difficulty again. “Vladeasa from Tatras is for sure hardest observation in area of middle Europe”. Documented – I agree. From Lomnický Štít, there is Pop Iwan (Marmaroski), where we are at the “proof of concept” stage (Michał Skiba, 2022 – distance is very similar to that to Vladeasa, inversion required). Finally – there is Curcubăta Mare in Apuseni, more distant and requiring inversion “support”. IMHO the last word has not been said, yet.
Richard, dlaczego rozmawiamy po angielsku? Generalnie rozumiem, co jest napisane po słowacku i zdaje mi się, że Ty równie dobrze rozumiesz tekst pisany po polsku :-).
Sam wymieniłeś powody (trzeba być na miejscu o świcie, trafić na inwersję), dla których ta obserwacja wcale nie jest łatwa! Dodam jeszcze taką “drobnostkę”, że to są Tatry, gdzie chodzenie zimą bez papierów taternickich może się skończyć karą pieniężną, zwłaszcza poza szlakami, niezależnie od faktycznych umiejętności chodzącego. Jest zatem ryzyko (no risk – no fun?), którego Michał uniknął, załatwiając nocleg na szczycie. A skoro już o taternictwie… Drogi wspinaczkowe mają stopnie trudności (0 – bez trudności, I – nieco trudno i tak aż do VI – skrajnie trudno) i tak samo powinno być z obserwacjami. Jeżeli Apuseny, wypiętrzone inwersyjnie, mieszczą się w analogicznej skali trudności w “szóstce”, to Strimba może i jest od nich łatwiejsza, ale na pewno nie jest to ani “zero” (mój typ: Babia Góra z Kasprowego), ani “jedynka” (proponowałbym Skrzyczne z Kasprowego), które można bezdyskusyjnie uznać za łatwe, tylko conajmniej mocna obserwacyjna “piątka z plusem”.
Pewnie, że dobrze jest zobaczyć odległe góry gołym okiem, ale obserwacje, które krytykujesz, bo tylko aparat coś zarejestrował, też są z początku ważne, jako “proof of concept”. Wiadomo wtedy, że są w ogóle możliwe i na pewno warto czekać na lepsze warunki. Przecież pierwsze Apuseny z Łomnicy takie były!
A co do tego facebooka… Jakiś link do strony Milana Balisina? Można ją zobaczyć bez logowania się na facebooku? Ja tam nie planuję zakładać konta. Naobzore.net, to była super strona – szkoda, że już nie jest aktywna… Tzn. dalej jest super, ale teraz jako archiwum starszych, słowackich obserwacji.
Może być, czy jednak wolisz angielski? Jakby co, to przetłumaczę…
Kolejne zestawienie z obrazem “z drugiej strony lustra”. Miło zobaczyć Przełęcz Radoszycką ze szczytów, które łapie się w kadr, gdy rozłoży się statyw na łąkach nad Palotą.